گوچ

صدای پیانو می‌پیچه تو سرم، دورم می‌کنه، گمم می‌کنه، میبرتم همونجایی که همیشه ازش در میرم، هرکار می‌کنم دستم رو پاز نمیره، به جاش دوباره در میرم، دوباره با مغزم جا خالی‌ میدم، دوباره مثل فیلم از جلوی چشام رد می‌شه، هر ثانیش، هر دقیقش، هر ساعتش، دیگه الان شاید هر سالش.