۱۳۹۲/۰۳/۱۷
اين روزا درخت ميخوام كه برم بالا و خودم و زندگيمو نگاه كنم. اين روزا بايد ياد بگيرم پاهامو بگذارم زمين...
اين روزا دلم تنگ ميشه...
اين روزا قدم ميزنن.
اين روزا بعضي هاشون مثل تيغ ماهي ميبرن و ميرن پايين.
،اين روزا پرن از نميدونما، از زير سؤال بردن
خونه و همخونه كه داستانه...زندگي عجيبه...يا من عجيبم...يا چميدونم از عادي عاديترم، يا يه كوفت ديگه اي كه نميدونم...
به قول مادربزرگم خدا خودش بزرگه، توكلت به خودش...
چي بگم؟! چيزي براي گفتن ندارم...تكراري شدم.
برچسب‌ها: زندگى
